Zo onduidelijk als de titel, zoveel vragen roepen ook de gedichten op in deze bloemlezing uit elf tussen 1992 en 2015 verschenen eigen bundels (aangevuld met enkele nog niet eerder gepubliceerde teksten). Er zijn veel dubbelzinnigheden, op zoek naar samenhang, zoals ook door de inleiding wordt onderstreept. De schrijfster, stadsdichteres in 2019 van Alkmaar, zoekt zichzelf in haar relatie met de ander in monografische poëzie vol twijfel en opnieuw proberen. Het is vaak een spel met de klank 'als leidend principe', zonder duidelijke betekenis. De tijd speelt wel een rol, met veel 'deuren' en 'drempels', waarmee verandering en een houvast worden gesuggereerd en dan herkenning met het eigen ik. In 2016 verscheen al het vuistdikke verzameld werk 'Woorden op zinnen gezet'*, waarna er geen nieuwe poëzie meer uitkwam. De gedichten van de docente pedagogiek en kinderboekenschrijfster laten zich gemakkelijk lezen, met algemeenheden als aanleiding en beweging en vergankelijkheid als thema. *niet op a.i. aangeboden.