Niet elke zwangerschap is een roze wolk. Wanneer je als aanstaande moeder worstelt met een zware depressie, wordt deze roze wolk behoorlijk zwart. Als de ongeboren baby dan ook nog eens een chromosoomafwijking met een ernstige hartafwijking heeft, wordt de zwangerschap ongelooflijk spannend en zwaar. Dit overkomt de schrijfster en in een dagboek schrijft ze haar emoties en gevoelens op. Wat doet het met haar en met haar gezin? Ze neemt de lezers mee naar de controles, de echo’s, alle afspraken en uiteindelijk naar de geboorte. De kleine Aimée leeft vier weken. Dan overlijdt ze. Op een aangrijpende wijze worden de rouw en de diepe pijn verwoord. Het is een eerlijk relaas van wisselende emoties, boosheid en ontkenning, totdat er een begin van acceptatie komt. Zwangerschappen kunnen leiden tot moeilijke keuzes en een onnatuurlijk loslatingsproces. De schrijfster weet de lezer mee te nemen tot over het graf heen. Een boek dat ontroert en indruk achterlaat.