De effen zwarte kip Zwartbessie wil zo graag gespikkeld zijn. Ze bedenkt een oplossing: ze heeft zwarte spikkels. Maar de andere kippen en de haan lachen haar uit en zo belandt ze in een depressie. Deze tijdloze tekst van Annie M.G. Schmidt uit 1987 is door de illustraties van Annemarie van Haeringen in een gloednieuw jasje gestoken. In de tekst rijmen steeds twee opeenvolgende regels en het rijm is stevig en origineel zoals we van Schmidt gewend zijn - 'Zwartbessie dus' rijmt bijvoorbeeld prachtig op 'spikkeltjes'. In de kleurenillustraties is moeiteloos Van Haeringen terug te zien, met haar gecombineerde technieken van potlood, pen en aquarel. De kip komt tot leven, valt neer en staat op. Van Haeringen volgt het komische drama van de tekst moeiteloos en voegt daar met haar elastische kippen en haan iets aan toe. Het gedicht verscheen voor het eerst in 1953 in het Parool en is vervolgens opgenomen in de poëziebundels 'De lapjeskat' (1954) en 'Ziezo' (1987). Het bepalen van de doelgroep van dit prentenboek is ietwat lastig. Vooral de voorlezers zullen veel plezier beleven aan de laconieke toon waarmee een precair onderwerp is aangesneden. Vanaf ca. 6 t/m 8 jaar.