Zolang er nog tranen zijn

Zolang er nog tranen zijn

    Mediumsoort
    Boek
    ISBN
    9789038800530
    Verschijningsdatum
    Jaar van uitgave
    2015
    Taal
    Nederlands
    Categorie
    Non-Fictie
    Leeftijdsgroep
    Volwassenen
    Onderwerp / PIM
    Nederland
    SISO
    935.4 - 1940-1945; Duitse bezettingstijd - Verzet in Nederland
    Moeilijkheidsgraad
    Gemiddeld
    Onderwijsniveau
    H - Bovenbouw havo/vwo
    Uitgever
    Nijgh & Van Ditmar
    Aantal pagina's
    172 pagina's, 16 ongenummerde
    Uitvoering boek
    Gebonden met stofomslag
    Hoogte
    207
    Breedte
    131
    Aantal banden
    1
    Bestelnummer
    2015074753
    NUR code
    320

    Aanschafinformatie

    Na Kristallnacht 1938 besluiten de joodse ouders van Hannelore Klein uit Berlijn te emigreren. Met veel moeite krijgen ze een visum voor Cuba en vertrekken op 13 mei 1939, maar bij aankomst weigert Cuba de 937 joodse passagiers op te nemen. Als na wekenlang onderhandelen het schip moet terugkeren naar Europa, willen Frankrijk, België, Engeland en Nederland mensen opnemen. Het gezin Klein komt eerst terecht in Amsterdam, maar na de Duitse bezetting in Westerbork, tot juli 1942 vluchtelingenkamp voor Duitse joden dat valt onder Justitie. Daarna wordt het een nazi-kamp en vanaf 14 juli 1942 vinden er de beruchte dinsdagtransporten naar de vernietigingskampen plaats. Het gezin Klein gaat naar Auschwitz, Hannelore overleeft als enige. De auteur (1927-2015) schreef haar herinneringen in 1990 op om er vanaf te zijn, niet voor publicatie. Nu zijn ze gelukkig postuum alsnog uitgegeven. Goed geredigeerd, van noten, nawoord en familiefoto's voorzien door haar zoon, schrijver Arnon Grunberg, is dit boek moedig, ontroerend en belangrijk. Met zwart-witfoto's. Zwart-witte omslagfoto van auteur omstreeks 1935. Waargebeurd.

    Uitgeversinformatie

    Hamburg, 13 mei 1939. Negenhonderd en dertig Duitse joden, onder wie Hannelore Klein en haar ouders, schepen zich in aan boord van de St. Louis. Ze hebben duur betaald voor wat wellicht de laatste kans is om te ontkomen aan de pogroms van het naziregime. Twee weken later, in de vroege ochtend van 27 mei, bereikt het schip Havana, de gedroomde asielhaven – maar de Cubaanse regering weigert de passagiers toe te laten. Er volgen eindeloze onderhandelingen, waar de hele wereld zich mee bemoeit, zonder resultaat. Het schip keert terug en Hannelore zal haar twaalfde verjaardag op zee moeten vieren.Uiteindelijk verklaren België, Frankrijk, Nederland en Engeland zich bereid de vluchtelingen op hun grondgebied toe te laten. De familie Klein treft het slecht, zij belandt in Nederland en krijgt onderdak in het Amsterdamse Lloyd Hotel. Het is slechts een tussenstap in een noodlottige reis die zal voeren langs o.a. Westerbork, Theresienstadt, Auschwitz en Mauthausen. Alleen Hannelore overleeft. Na een maandenlange terugreis, helemaal alleen door Duitsland en Frankrijk, belandt ze ten slotte in haar ‘thuishaven’ Amsterdam.

    Hoe is dit boek ontvangen door de media? Log in op Literom en lees daar de volledige recensietekst. Hier alvast een voorproefje.

    Michel Krielaars, NRC Handelsblad: "Jeugdigheid won het van de ellende"

    Hannelore Grünberg-KleinDe moeder van

    Lees meer op Literom

    Daphne van Paassen, Opzij: "De grote Grünberg"

    'Mijn oeuvre is een voetnoot bij

    Lees meer op Literom

    Nog geen toegang tot Literom? neem een gratis proefabonnement.