Onder het motto 'Ik schrijf dus ik blijf' noteert de vroegere bovenmeester Henk Groen weer een jaar lang elke dag een stukje over zijn leven in het verzorgingshuis in Amsterdam-Noord. Hij is lid van de club Omanido (Oud maar niet dood) die door zijn uitjes de economie helpt, want 'zorg dat je rood staat als je doodgaat'. De dagboekstukken vertellen over de wereld in het tehuis, met een variatie aan bewoners, ongemakken en ergernissen, met daartussendoor gebeurtenissen uit de wereld van 2015 (bezuinigingen, aanslagen, sport, vluchtelingen, sjoemelsoftware). De met droge humor en spot geschreven herkenbare fragmenten gaan van glimlach tot serieus (de dood van zijn geliefde vriend) en van filosofisch tot schaterlach. Het boek is het zelfstandig te lezen vervolg op de bestseller 'Pogingen iets van het leven te maken' (2014) Ook dit tweede deel is een makkelijk leesbaar boek. voor een grote lezersgroep.