Prentvertelling in A4-formaat over een zebra die de kudde niet bij kan houden omdat ze zich al tijden voelt 'alsof een leeuw zijn scherpe tanden in haar buik zet'. Ook heeft ze last van een bult op haar kop. Ze bedenkt steeds een smoes waarom ze niet mee kan komen maar als ze de kudde in gevaar brengt, wordt ze achtergelaten. Een vogeltje zorgt ervoor dat ze weer mentale kracht krijgt om zich bij de rustende kudde aan te sluiten, waar ze vertelt wat ze voelt waarna de Baas van de kudde de diagnose 'zebraziekte' stelt. Die nacht redt Blos de kudde van een aanval van een leeuw en voortaan wordt ze in bescherming genomen: ook de zwakkeren horen erbij. Of het goed komt weet Blos niet, maar het vogeltje belooft haar haar te leren vliegen als het niet goed komt en dat geeft troost. In dit sfeervolle verhaal in korte zinnen wordt nergens het woord kanker gebruikt, maar de zebra staat symbool voor de zeldzaam voorkomende, moeilijk te diagnosticeren NET kanker (Neuro-endrocriene tumoren), gebaseerd op de gedachte 'als je paardenhoeven hoort, verwacht je een paard te zien en geen zebra', wat wil zeggen: 'Als er een diagnose is, hou dan vol'. De sfeervolle, vrij donkere en soms haast abstracte illustraties in gemengde techniek vullen de tekst uitstekend aan. Vanaf ca. 5 jaar.