Een indrukwekkend-avontuurlijke eind-Wo II kroniek, gebaseerd op ware gebeurtenissen. Egidius Arimond is een ontslagen docent geschiedenis en latijn en gepassioneerde imker in de Noord-Eiffel. De man verstopt zijn dagboeknotities van 1944-45, waaruit het boek bestaat, in een bijenkorf, want hij verkeert steeds in gevaar verraden te worden. Dit door zijn overspeligheid en het vervoeren van joden over de Belgische grens. Dat laatste om de medicijnen tegen zijn epilepsie (waarvoor hij ook opgepakt kan worden) te bekostigen. De spanning stijgt als hij steeds meer aanvallen krijgt door het stokken van de medicijnentoevoer en hij een relatie aangaat met de vrouw van een NSDAP-bons. Ondertussen vertaalt hij ook een kroniek van Ambrosius, een van zijn voorouders uit de 15e eeuw, die als Benedictijnse monnik werd geëxcommuniceerd, trouwde en aan de wieg stond van de bijenvolken in de Eiffel. Naast reflecties over het vasthouden van herinneringen ook treffend door zijn beeldspraak (bijvoorbeeld het 'zachte' bijenvolk tegenover de harde NS-Staat). Shortlist Deutscher Buchpreis.