Twee broers ontvangen een enorme erfenis, met de opdracht er iets goeds mee te doen. Het is 2024, de Klaar Met Leven-wet is aangenomen: ouderen hebben het recht hun leven te beëindigen. De oudste broer bouwt een Vaarwelhotel, waar mensen in een luxe omgeving kunnen sterven. De jongste begint op de tegenoverliggende oever van het meer een hotel voor gasten van zijn broer bij wie hij twijfel ziet over hun doodsverlangen. Met name de ontwikkeling van een van hen wordt gevolgd, afgewisseld met het verhaal van de als ik-verteller optredende jongste broer. De setting is kunstmatig en het gaat Van der Meer (1952) niet om een gedetailleerde schets van het leven in 2024, maar om de thematiek van het zelfgekozen levenseinde. Zoals zo vaak brengt ze een morele kwestie onder in een aansprekend, goed geschreven verhaal. Geen detail is overbodig, motieven worden fraai uitgewerkt, de karaktertekening is genuanceerd. Extra charme voor wie haar werk kent, vormen de lijntjes naar haar eerdere boeken. Thematiek om over na te denken in een mooi opgebouwd geheel.