De in Arnhem geboren Noa Pothoven (18, ik-figuur) heeft goed leesbaar haar persoonlijke dramatische levensverhaal met vele ups en downs chronologisch beschreven. In een kwetsbare periode van haar leven wordt ze vanaf haar elfde jaar geconfronteerd met aanranding en verkrachting. Die beschadigingen laten diepe sporen achter zoals verlies van zelfvertrouwen en veel pijn en angst. Ze reageert daarop met zich te verdoven, met zelfbeschadiging, niet eten, dwanghandelingen; ook volgen opnames en medicatie. Er ontstaat een groeiend verlangen naar de meest ultieme verdoving: de dood. Noa raakt steeds meer vervreemd van zichzelf, van anderen en de wereld om haar heen, met als gevolg een diepgewortelde overtuiging van de zinloosheid van haar bestaan. Ondanks de vele witruimtes doet de bladspiegel wat vol aan. Het is een hartverscheurend relaas, vol zwarte humor en sarcasme, een moedig pleidooi voor meer openheid voor en erkenning van het geestelijk lijden van veel mensen. Deze publicatie is van betekenis voor iedereen die lijdt aan zulke psychische stoornissen of omgaat met dergelijke personen of zich daarop voorbereidt. Geen illustraties. Vanaf ca. 15 jaar.

Eerder alleen voor V(olwassenen) aangeboden, 2018-49-4029 (2019/10). Geschikt voor YA. Waargebeurd. Geschikt voor YA.