Dikdik (een kleine antilope) Tex en stokstaartje Max vinden van zichzelf dat ze tijgers zijn. Olifantspitsmuis Wokkeltje heeft daar zo zijn bedenkingen bij: zijn vrienden lijken niet op en klinken niet als tijgers. Of toch wel? Eerste deel uit de nieuwe serie 'Tijgerlezen'*, een serie die vooral leesplezier beoogt. De boeken uit deze serie zijn niet ingedeeld volgens technische leesniveau's, maar lopen wel op in moeilijkheidgraad. Auteur Edward van de Vendel en illustratoren Ingrid en Dieter Schubert hebben dit klein formaat prentenboek gemaakt. Zij werkten eerder samen aan 'Opvrolijkvogeltje'. Het spel van de drie dieren wordt met veel humor verteld. De betweterige muis ('Neehee,' zegt Wokkeltje. Wij zijn geen tijgers.') doet qua rol denken aan de muis uit 'Bezoek voor Beer'. Max en Tex, met hun olijke blikken, gaan zo op in hun spel, dat ze niet veel oog hebben voor de omgeving. De (voor)lezer ziet wel wat er gebeurt, waardoor het verhaal nog grappiger en soms ook spannend wordt. Het duo Schubert roept de sfeer van de savanne prachtig op met een paar stenen, een waterplas en riet, een enkele boom en vooral veel kleur. De dieren zijn zeer expressief en hun bewegingen meevoelbaar. Leesplezier gegarandeerd. Vanaf ca. 4 jaar. *zie a.i.'s deze week voor nog twee delen uit de nieuwe serie 'Tijgerlezen'.