In korte hoofdstukken vertellen Adam (17 jaar) en Ben (18 jaar) hoe de HIV-Aids-epidemie in 1990 ingreep in het leven van homoseksuele (jonge) mannen in New York. Als Adam tijdens zijn bijbaantje in een videotheek daar door musicus Callum (ca. 22 jaar), die graag dirigent wil worden, op een date wordt gevraagd, zegt hij ja. Hij wordt verliefd en ook als Callum vertelt dat hij Aids heeft, wil hij verder en krijgen ze een relatie. Maar als Callum steeds zieker wordt, begeleidt Adam hem, ook als hij in het ziekenhuis ligt. Zo leert hij toevallig mode-man Ben kennen, die door zijn moeder het huis is uitgezet omdat hij homoseksueel is. Hij woont bij zijn broer in New York, vond werk via diens vriendin die fotografe is, en probeert nu zijn weg te vinden. Deze mooie debuutroman van de Amerikaanse journalist en redacteur (1968) is deels duidelijk autobiografisch. Hij geeft een raak, levendig en ook heel indringend beeld van de impact van HIV/Aids op jonge homoseksuele mannen, begin jaren negentig en de onzekerheid die dit met zich meebracht.