John Schoorl, journalist/dichter, schrijft niet alleen boeiend over jazz, hij doet dat ook op een 'jazzy' manier. Samen met Wim Huijser stelde hij een boekje samen over de invloed die deze muziek uitoefende op dichter Cees Buddingh' (1918-1985). De aansprekende uitgave bevat o.a. teksten van beide heren, een herdruk van Buddingh's uit 1959 stammende reeks 'West Coast', aangevuld met eveneens eerder verschenen 'verspreide jazz-gedichten' en illustraties. Huijser, die ook de biografie van Buddingh' en 'Buddingh' Gebundeld' verzorgde, richt zich op diens vroege fascinatie voor jazz. Schoorl schetst op overtuigende wijze de sfeer van de hedendaagse muziekscene in Los Angeles, met foto's van Eva Roefs daarbij, goed van kwaliteit maar nogal statisch voor de betreffende muziekrichting. De inhoudelijk eenvoudig gehouden publicatie richt zich natuurlijk op de liefhebbers van Buddingh's werk, dat nog steeds populair is, en die van jazz. De dichter zelf: 'wij hebben gerry shorty en bud / chet en lennie en dave // heus de wereld is meer veranderd / dan de onderwijzers wel denken'. Zo is het! Een innemend en informatief boekje, maar de gedichten, en daar gaat het vooral om, werden eerder elders gepubliceerd.