Een boek over spelen en leren, geschreven als een verwondertocht door verschillende onderzoekstradities. Iedereen weet wat spelen is, maar zelfs de grootste denkers komen niet tot een sluitende definitie. Iets aan spel ontsnapt altijd aan ons begrip, aan een nette inkadering. Dat is ook goed, stelt Rob Martens: hij verkent voorbeelden, ontsluiert kenmerken, boort onvermoede evolutionair-psychologische en pedagogische lagen aan, om zo uit te komen bij spelen als een essentiële kwaliteit van ons mens-zijn, van het leren kennen van onszelf, de ander en de wereld.