Een groepje vrienden wordt uitgenodigd op Terschelling. Geen idee waarom. Ze worden allemaal ondergebracht in een ouderwets pension. Eén persoon kennen ze allemaal maar die persoon komt niet opdagen. Uiteindelijk blijkt ze vermoord te zijn. Wie is de dader? De opzet van het boek is inventief. Een journalist doet onderzoek naar de gebeurtenissen van de moord en geeft zijn bevindingen weer via verslagen. Toch is het boekje geen pageturner. Hoe komt dat? Ten eerste wordt de verhaalruimte (een eiland) te weinig benut. Al snel nadat blijkt dat Famke, de persoon die alles heeft bewerkstelligd, is vermoord komt iedereen zonder veel moeite van het eiland af. Daarnaast wordt er nergens aan sfeerbeschrijving gedaan. Alles wordt in korte zinnen afgehandeld. Ook de personen die bijeenkomen, worden te weinig indringend beschreven. Alleen Ramona en haar zoon Maarten komen redelijk uit de verf. Er zijn verdachtmakingen over en weer maar de oplossing komt vrij plotseling. Kortom: de opzet is prima maar de verhaaluitwerking kan beter.