In 1994 vindt de dakloze Harvey James een pasgeboren baby. Hij werd zelf al jong wees en door slechte ervaringen met pleegzorg, wil hij het meisje, dat hij Ivy Rose noemt, zelf verzorgen. 24 jaar later is Ivy werkzaam als schoolpsycholoog en verloofd met Seth. Door zijn toedoen is ze te laat om haar oma nog te spreken voordat deze sterft. Ivy verbreekt de relatie en wanneer ze ook nog haar baan verliest staat niets haar in de weg om de laatste wens van oma te vervullen en haar huis te ontruimen. Ze weet dat ze op de leeftijd van 3 maanden is geadopteerd nadat ze te vondeling zou zijn gelegd maar hoopt in oma's nalatenschap informatie te vinden over haar eerste levensmaanden. Het verhaal schakelt voortdurend tussen deze twee periodes en zo komt de lezer er langzamerhand achter wat er precies is gebeurd. Deze debuutroman van de Amerikaanse Amanda Cox is boeiend geschreven. Thema's als verlies, teleurstellingen, jeugdtrauma's en onzekerheid over je afkomst krijgen de aandacht. Het geloof is belangrijk, maar het boek is zeker niet alleen aantrekkelijk voor christelijke lezers.