Het vrouwelijke hoofdpersonage is deel van een tweeling. Aan haar broer heeft ze heel veel en reeds haar hele leven steunt ze op hem. Ze hebben allebei een fascinatie voor New York en hun plan is om op hun achtentwintigste daarheen te verhuizen. Opeens wil haar broer echter niet meer mee en neemt hij wat afstand van haar. Jente Posthuma (1974) werd voor haar debuut 'Mensen zonder uitstraling' voor verschillende prijzen genomineerd. In deze tweede, indringende roman snijdt ze belangrijke maar moeilijke thema’s aan, zoals psychische problemen en zelfdoding. Op een intense, pakkende manier weet ze de gevoelens te beschrijven van de persoon die achterblijft. In korte hoofdstukken beschrijft het hoofdpersonage haar innige band met haar broer en wat het met haar doet als hij afstand van haar neemt en er uiteindelijk niet meer is. Vanuit het ik-perspectief en in een fijnzinnige stijl wordt een belangrijke boodschap gebracht zonder daarbij echt zwaarmoedig te worden. Intense, uitstekende psychologische roman.