Het verslag van een vrouw, moeder en grootmoeder van wie de man de ziekte van Alzheimer heeft en daaraan later ook overlijdt. 'Je bent er wel en je bent er tegelijkertijd ook niet. Hoe is dat, je partner nooit meer aan kunnen spreken op gedrag?' De auteur beschrijft in dagboekstijl, over een periode van elf jaar, in kort geschetste situaties, hoe het voor haar is om als mantelzorgster aangepaste en liefdevolle zorg te verlenen en hoe het intreden van professionele zorg uiteindelijk een moeizame aansluiting werd. Ieder hoofdstuk begint met een poëtisch fragment, op een bladzijde met een zachte, grijze illustratie. In de tien beschouwingen van de auteur waar het boek mee afsluit, verwoordt de auteur zelf de belangrijkste punten van haar verhaal. Het boek besluit met een korte biografie van de auteur en haar motivatie om dit boek te schrijven en uit te geven. De zorg rond mensen met dementie wordt in dit boek zeer persoonlijk verwoord.