David Hockney, Bradford 1937, wist al vroeg dat hij wilde schilderen. Hij werd aangenomen bij de kunstacademie Beaux Arts in Bradford. Hij had op zijn 18e zijn eerste expositie in Leeds, moest tien twee jaar in dienst. In 1959 had hij een grote tentoonstelling in de Tate Gallery. Zijn succes kende geen grenzen. Hij reisde van Londen naar New York, naar Los Angeles, naar Parijs. Op zijn 22ste ontdekte hij dat hij homo was. Als hij 29 is ontmoet hij de 18-jarige Peter en heeft met hem jarenlang een innige relatie. Als Peter hem verlaat, blijft hij hem obsessief volgen en is ongelukkig. David is omringd door prominente kunstliefhebbers en heeft veel contacten met andere homoseksuelen. Hij onttrekt zich aan de strenge regels :"Ik schilder wat ik wil, wanneer ik wil, waar ik wil". Schrijfster heeft zich uitvoerig gedocumenteerd en die gegevens verwerkt in een nauwkeurig chronologisch verhaal. Bijna per jaar beschrijft ze de schilderijen waaraan hij werkt, de reizen die hij maakt, de sociale contacten die hij heeft. Het is een boeiend relaas, wel afstandelijk en je mist afbeeldingen van zijn schilderijen.