Elmar laat zijn zwangere vriendin achter en reist naar het Franse Vichy voor een taalcursus. In Vichy heerst een infernale hittegolf. Het waterverbruik is aan banden gelegd en zelfs de beroemde bron is opgedroogd. Elmar is niet bestand tegen de hitte en vervreemdt in rap tempo van zichzelf en zijn omgeving. Hij denkt een man te zien sterven en voelt zijn ziel in hem overgaan. Hij deelt het bed met een cursiste, heeft spijt, appt zijn vriendin en zet zijn relatie op het spel. De zinderende hitte is voelbaar op elke pagina. Op de achterflap staat dan ook: 'liefde in tijden van klimaatverandering'. Het slecht functioneren van de hoofdpersoon in de hallucinante hitte is het centrale thema. Dit herinnert aan andere romans waarin hitte een ontwrichtende rol speelt, zoals 'Under the vulcano' van Malcolm Lowry. Moeizame communicatie is een terugkerend motief. Het vaak exuberante taalgebruik met soms meerdere taalvondsten in een zin benadrukt de intense vervreemding die centraal staat in het verhaal. Dit is een roman over taal en de ontoereikendheid daarvan.