Het poëtisch oeuvre van H. Marsman (1899-1940) is te verdelen in drie perioden. De 'eerste periode' (1919-1926) staat in het teken van het vitalisme en bevat expressionistische stijlkenmerken. Vanwege de gerichtheid op de kosmos spreekt men wel van 'kosmisch expressionisme'. De 'tweede periode' (1926-1936) is een periode van desillusie en doodsangst (mortalisme). De gedichten uit de 'derde periode' (1936-1940) zijn grotendeels ontstaan tijdens zijn verblijf in de Latijnse landen. Hoewel afstandelijker dan voorheen is Marsman zich daarin zeer bewust van de dualiteit die in hem is. In 'Tempel en Kruis' (1939) vindt hij ten slotte een synthese in een klassiek-humanistische levenshouding. Marsman is een groot dichter, die veel voor de vernieuwing van de Nederlandse literatuur heeft betekend. Pocketuitgave.