In 1348 spoelt op het eilandje Waterdunen (voor de kust van Zeeland) een potvis aan. De bewoners beschouwen dat als een voorbode van een ramp en die vindt inderdaad plaats in de vorm van de uitbraak van een afschuwelijke, zeer besmettelijke ziekte (de pest of 'Grote Sterfte'), die veel slachtoffers maakt. De angst en paniek onder de mensen worden nog groter als er onverklaarbare gebeurtenissen plaatsvinden, zoals verdrinkingen, brand en pogingen tot moord. De personages - veelal nogal norse figuren - zijn voornamelijk types: 'het mooiste meisje' (molenaarsdochter Hille), 'de slechterik' (de burgemeester en boer Den Brunen), 'de zonderling' (regiefiguur Reynold), 'de redder in nood' (de molenaar) enz. Het verhaal is gesitueerd op de (al lang weer verdwenen) eilandjes Waterdunen en Wulpen en in Brugge, in de periode mei 1348 - juli 1349. Negen van de zeventien hoofdstukken eindigen met 'getuigenissen' die enkele maanden later zijn opgetekend door de baljuw. De stijl is beeldend, maar ook een tikje formeel en de gebeurtenissen worden soms nogal breedvoerig verteld. Geen onverdienstelijke, maar weinig verrassende historische avonturenroman. Vanaf ca. 13 jaar.