Haamstede, 1943: door de oorlog is het duingebied afgesloten, het licht van de vuurtoren door de Duitsers gedoofd en de vuurtorenwachter ontslagen. Hoofdpersoon Coby van Galen hoopt met haar moeder op de terugkeer van haar te werk gestelde vader. Het is een tijd van zorgen, onzekerheid, wantrouwen en angst. Kunnen Coby en haar familie de onbekende mannen Peter en Dries wel vertrouwen? Men probeert hoop te houden want 'eens zal het licht van de vuurtoren weer gaan schijnen'. Een familieroman die op pakkende wijze de sfeer van de Tweede Wereldoorlog weergeeft: veel zien en niets zeggen, land dat onder water wordt gezet, evacuatie van dorpsbewoners, schaarste en bombardementen. De veelgelezen auteur heeft zich verdiept in de geschiedenis van het gebied. Het goed geschreven boek is het slotdeel* van de 'Vuurtoren-trilogie'. Net als bij het eerste deel past de afbeelding van de vuurtoren op de cover niet bij de beschreven periode (de vuurtoren had in de oorlog een camouflagekleur) maar heeft de rood-witte spiraal van de toren een functie voor de herkenbaarheid en de locatie.