Terugblik van schrijfster op het misbruik door haar vader van haar en haar (stief)zusjes. De man wordt aangeduid met zijn achternaam, als Minotaurus (half mens, half beest, half god die zijn slachtoffers achterna zit in een onontkoombaar labyrint) of als HEHH (verwijzing naar HhhH van Binet, over de nazibeul Heydrich?). Lange tijd was de schrijfster geblokkeerd in haar creatieve proces, maar door de dood van haar oudste zus breekt de herinnering open. Barokke zinnen vol metaforen cirkelen naar het aanvankelijk onbenoembare. Bijna nergens expliciete scènes, het gaat vooral over het fysiek en mentaal in bezit nemen van een kind dat niet weet wat normaal is en wat niet, maar dat zich bedreigd voelt. De terugblik is onderzoekend en van bovenaf, maar gevoed door woede. Het boek is positief besproken in diverse media. Manon Uphoff (1962) heeft romans en novellen gepubliceerd. Haar werk is meerdere malen bekroond. Geen gemakkelijk boek, dat nogal wat van de lezer vergt, met veel verwijzingen naar literatuur, kunst en wetenschap. Onderscheiden met de Charlotte Köhlerprijs 2020.