Twister woont op de boerderij met haar trouwe hond Point, haar tante Honey en haar moeder. Ze ziet haar moeder niet veel, want sinds haar vader verdwenen is, ligt moeder meestal depressief in bed. Als Twister op een dag een brief van haar vader krijgt, denkt ze dat ze hem daarmee zal kunnen opsporen. Als vader terug zou zijn, dan zal haar leven weer op rolletjes gaan lopen. Maar Point eet de helft van de brief op, en het is moeilijk te ontcijferen wat vader nou precies wil zeggen. Er staat iets in over Maymay, de heks in het bos. Dus gaat Twister op pad. Maymay geeft Twister een magische ketting, Weh. Maar de ketting roept ook de kwade geest White Eye op... Zal Twister haar vader kunnen vinden? Dit magische en vooral duistere sprookje is krachtig verteld. De beschrijvingen van geuren en smaken zijn prachtig. Het taalgebruik is vaak symbolisch en toch kinds en eigen: "I'd left my breath at the bottom of the hill and had to wait some until it catched back up with me". Een sprookje waar je in wilt kruipen. De intrinsieke omslagillustratie past perfect bij het verhaal. Vanaf ca. 10 jaar.