De Franse schrijfster (1969) was onder meer politiek verslaggeefster voor de Franse krant 'Libération' en maakt of redigeert actualiteitenprogramma's. Tot heden heeft ze - naast twee essays - vijf (biografische) romans gepubliceerd, waarvoor ze zich verdiepte in haar familiegeschiedenis. In deze roman vertelt ze het tragische levensverhaal van haar vijftien jaar oudere nicht, actrice Maria Schneider (1952-2011). Nog maar negentien was Maria, toen ze als tegenspeelster van Marlon Brando in de film 'Last Tango in Paris' (1972) tegen haar wil betrokken werd bij de beruchte 'boter'-scène. Die negatieve ervaring zou haar voortaan blijven achtervolgen. Maria's leven wordt vooral geschetst vanuit talrijke herinneringen die de schrijfster heeft bewaard aan haar eigen kindertijd in het onalledaagse gezin waar haar nicht altijd een veilige haven vond. Geen grondige biografie, wel een gevoelvol getekend, genuanceerd portret dat nauw aansluit bij de recente '#metoo'-onthullingen. De tekst, geschreven in de jij-vorm, is onderverdeeld in korte, naamloze hoofdstukjes en helder en verfijnd verwoord.