Erik, ik-figuur en oudste zoon, beschrijft zijn jeugd in de jaren 60 en 70 in Amsterdam en de herinneringen aan zijn dominante vader. Deze werkt als succesvol advocaat, die weinig tijd besteedt aan zijn vrouw en zoons en dag en nacht in de weer is met zijn dossiers. Zijn ouders gaan scheiden, de moeder verhuist naar een woonboot en de vader gaat samenwonen met vriend Dominique. De vader komt over als een autoritaire man die geen tegenspraak duldt en weinig loslaat over zijn jeugd in Indië. In 1983 ondernemen vader en zoons een reis naar Java om het verleden op te zoeken. Tijdens Eriks bezoeken aan de grootmoeder komen de verhalen over het koloniale tijdperk, de periode in het Jappenkamp en de hereniging van het gezin aan het licht. Langzaam verschijnt een andere kant van de vader, die zijn hele leven kampte met nachtmerries. Chronologisch verteld, met jaartallen boven hoofdstukken en enkele flashbacks. Direct en sober taalgebruik, respectvol en eerlijk en met empathie verwoord. Leest vlot. Auteur (1962) studeerde Nederlands en schreef eerder boeken en artikelen over Suriname.