Tussen haar zevende en veertiende werd Neige Sinno regelmatig verkracht door haar stiefvader. In 2000 spanden Neige en haar moeder een rechtszaak aan en de man werd veroordeeld tot negen jaar celstraf. Jaren later doet Neige Sinno een vernietigend verslag van wat haar is overkomen. Zonder pathos, zonder klagen, probeert ze letterlijk de pin te trekken uit wat ze haar ‘kleine bom’ noemt. Sinno’s boek is niet alleen het huiveringwekkende verhaal van een kind dat systematisch wordt verkracht door de volwassene die haar had moeten beschermen. Het neemt de lezer ook mee in een gevoelige, intelligente, uiterst oprechte vorm van reflectie, een bekentenisverhaal dat tracht zowel de feiten als de onmogelijke verklaring te vertellen. Is het mogelijk om te beschrijven wat er in de geest van de dader gebeurt en niet alleen het gezichtspunt van het slachtoffer te kiezen? Met een herlezing van onder andere Nabokovs Lolita, het werk van Virginia Woolf en van Toni Morrison tracht Sinno haar verkrachter te begrijpen. Trieste tijger is een verkenning van zowel de kracht als de onmacht van literatuur. Het is een bekroonde, ontzagwekkende literaire roman van opzienbarende intelligentie. Neige Sinno (1977) studeerde en doceerde Amerikaanse literatuur en werkte als vertaler. Trieste tijger is haar tweede roman. Ze woont in Mexico. ‘Ik las het boek van Neige Sinno alsof ik met open ogen in een afgrond daalde. Het dwingt je om te zien, echt te zien, hoe het is als een kind jarenlang door een volwassene wordt verkracht. De ontstellende eenvoud van een monster met een prettig gezicht dat zich in alle rust beweegt in een gezin, in de samenleving. Iedereen, in de eerste plaats tieners, zou Trieste tijger moeten lezen.’ Annie Ernaux ‘Een krachtig, reflectief en beschouwend werk, indrukwekkend in zijn diepgang en vakmanschap.’ Telerama ‘Onthoud deze naam: Neige Sinno. Ze heeft een baanbrekend boek geschreven.’ Les Inrockuptibles ‘Het is een autobiografisch récit, waarin de auteur indringend en ontroerend beschrijft hoe ze vanaf haar zevende jarenlang door haar stiefvader werd misbruikt. (...) Trieste tijger zit vol literaire interpretaties en verwijzingen (Carrère, Nabokov, Woolf) en vertelt hoe misbruik een heel leven tekent – intens en schokkend, niet in het minst omdat het zo feitelijk is geschreven.’ NRC