Een zeer indringende roman over anorexia van schrijfster Lidewij Martens, die zelf ook lang met de ziekte worstelde. Dit is haar tweede boek over het onderwerp en dat ze er bekend mee is, zorgt ervoor dat ze het zeer realistisch kan beschrijven. Het is bijzonder dat er niet alleen aandacht is voor de 'patiënte', maar ook voor de vader van het doodzieke meisje. Geesje, de hoofdpersoon van het verhaal, is een middelbare scholiere die veel moeite heeft met de scheiding van haar ouders. Doordat ze daar geen controle over heeft grijpt ze de controle over haar eten, of beter gezegd het niet-eten. Het boek laat zien dat de schuldvraag niet eenduidig is en laat zeer indringend zien wat de ziekte met iemand kan doen, maar laat ook de gevolgen voor de ouders zien. Goede boeken zorgen ervoor dat je mee kan gaan in de gedachtegang van iemand anders en mee kan voelen, dat doet boek zeker. Aanrader!