De letterkundige Roel Houwink (1899-1987) is een vergeten figuur. In het interbellum was hij echter een bekende schrijver en dichter, had talloze contacten met literatoren en genoot hij gezag als literair recensent. In deze studie beschrijft Dee, auteur van een biografie van de theoloog Schilder, de vormingsjaren van Houwink en zijn omgang met dichters als Marsman, Hendrik de Vries en vele anderen. Daarnaast geeft hij een analyse van Houwinks poëzie en proza, alsmede van het kritische werk. Dit onderzoek geschiedt aan de hand van vaak uitvoerige tekstfragmenten, waardoor de lezer zich een oordeel kan vormen over het werk van een misschien ten onrechte vergeten letterkundige, die een hoge opvatting van zijn taak als kunstenaar en criticus had en zijn lezers waarheid en schoonheid wilde doen ontdekken. Met als bijlage enkele gedichten uit de jaren 1917-1920, mooie en innige poëzie, en een beschouwing over het Duitse expressionisme. Een waardevolle studie die een beeld van een vergaan literair leven oproept. Goed dat een vergeten letterkundige hiermee aan de vergetelheid wordt ontrukt. Met voetnoten, bibliografie en personenregister.