Marrie Flikweert is verliefd op een jonge onderwijzer en hij lijkt haar liefde te beantwoorden. Maar voor hij zich uitspreekt, komt de Watersnoodramp van 1953. Het gezin van Marrie vlucht naar de zolder waar ze drie dagen vastzitten zonder eten of drinken. Als ze gered worden, zijn ze letterlijk alles kwijt. Ze worden tijdelijk geëvacueerd en ondergebracht in het gezin van een tuinder die in hen goedkope arbeidskrachten ziet. Zo snel mogelijk wil het gezin terug en woont dan in een kleine barak totdat het mogelijk is hun eigen bedrijf weer op te bouwen. Tijdens de evacuatie correspondeert Marrie met 'haar' onderwijzer, maar als ze terug zijn blijken er zoveel ervaringen mee te spelen, dat een gezamenlijke toekomst wel erg ver weg lijkt. Een aangrijpend verhaal; hoewel de Watersnoodramp bij veel mensen bekend is, maken deze ervaringen van één gezin diepe indruk. Vooral het feit dat na de ramp de overlevenden veel moeilijkheden overwinnen moesten voor het normale leven weer z'n gang kon gaan, zal niet bij iedereen bekend zijn.