Dit boeiende en door zijn ironisch en dramatisch vernuft bij vlagen humoristische boek is de nieuwste golf in de stroom recente feministisch gekleurde hervertellingen van de Griekse klassieken, zoals Bright Air Black (2017) van David Vann (over Medea), The Silence of the Girls (2018) van Pat Barker (over Briseis, een minder belangrijk personage bij Homerus, die hier ook aan het woord komt) en Circe (2018) van Madeline Millers, over de gelijknamige tovenares uit de Odyssee. De auteur beperkt zich hier niet tot één personage, maar haalt, onder meer (nawoord) geïnspireerd door het toneelstuk Trojaanse Vrouwen (415 v. Chr.) van Euripides en met als centraal personage de muze Kalliope het lot van bekende en minder bekende vrouwenlevens rond de val van Troje en zijn nasleep uit de schaduw (lijst van personages). Deze muze van het heldendicht, de filosofie en de retoriek toont zich met haar stelling dat heldendom zich in veel meer andere vormen dan de bekende bij mannen bezongen vorm kan uiten de eigenzinnige episodische spreekbuis van de auteur en haar vrouwelijke personages.