In de zomer van 1940 tekende de opa van Nynke Kuipers voor het lidmaatschap van de NSB. De gevolgen van deze keuze galmen nog generaties lang na. Haar oma werd na de bevrijding uit haar huis gezet en was te labiel om goed voor haar jonge kinderen te zorgen. Het gezin verwilderde. Haar moeder nam als oudste de taken over en probeerde zich staande te houden in een vijandige wereld. Ze bleef altijd ‘kind van een NSB-er’ en het was verwarrend dat de enige die ze kon vertrouwen ‘fout’ was. Als kind voelde Kuipers dat haar moeder iets verborgen hield, maar er werd met geen woord over deze duistere kant van de oorlog gesproken. Totdat de moeder last kreeg van nachtmerries en paniekaanvallen. Als Nynke Kuipers jaren later met haar kinderen in Friesland gaat kamperen, liggen de familieverhalen verspreid over het landschap, als de scherven van een uiteengespat glas. Ook haar kinderen zullen zich moeten verhouden tot het hebben van een foute overgrootvader. Er is niks om trots op te zijn. Stilte na de oorlog is een uitgebalanceerde beeldroman die een tijdsbestek van ruim honderd jaar beslaat en waarin op de voet gevolgd wordt hoe trauma door de generaties heensijpelt.