Matthew Miller is van idealistisch advocaat en zelfs kandidaat-burgemeester van New York, afgezakt naar populaire presentator van een ooit degelijke tv-talk show, die nu is verworden tot een chaotisch exhibitionistisch programma voor een sensatiezoekend publiek. Als in 1993 blijkt dat twee scholieren die meerdere klasgenoten hebben neergeschoten fans van zijn programma zijn, wil Mattie daar niets van weten, tot wanhoop van zijn perschef Cel(ia). In feite is Matties leven een raadsel, zowel voor het publiek als voor zijn staf. Enig licht wordt hierin voor de lezer gebracht door de beide 'spectators' uit de titel: de herinneringen van Semi, Matties lover in de jaren '70, en in de uitvoerige kroniek die Cel schrijft van de New Yorkse gay-bohemiensubcultuur in de vrije jaren '70 en de door aids getekende jaren '80. DuBois (1983) geeft in romanvorm een uiterst levendige en boeiende schets van de sociaal-culturele ontwikkeling in de laatste decennia, bij voorbeeld ook door te laten zien hoe Cel zich vanuit de arbeidersklasse via het prestigieuze Smith College omhoogwerkte.