Sores : een soort van waargebeurd verhaal

Sores : een soort van waargebeurd verhaal

    Mediumsoort
    Boek
    ISBN
    9789055993482
    Verschijningsdatum
    Jaar van uitgave
    2019
    Taal
    Nederlands
    Categorie
    Fictie
    Leeftijdsgroep
    Volwassenen
    Genre
    PS
    Moeilijkheidsgraad
    Gemiddeld
    Uitgever
    GVMedia
    Editie / Druk
    Eerste druk
    Aantal pagina's
    131 pagina's
    Uitvoering boek
    Garenloos
    Hoogte
    210
    Breedte
    134
    Aantal banden
    1
    Bestelnummer
    2019120622
    NUR code
    770

    Aanschafinformatie

    §ŽSores§Ž is het verslag van een depressie. Gian Posthumus, net veertig, komt tot niets meer en rapporteert over zijn 'ontregeld en gehavend brein'. Hij beschrijft de zinloosheid van en de aanhoudende frustratie over zijn leven en dat de werkelijkheid van het bestaan voor hem geen leven is dat nog de moeite waard is. Tot hij een uitweg denkt te zien, letterlijk op de muur van de kantoorruimte waar hij werkte voor hij werd ontslagen. 'Mijn potentiële uitweg', noemt hij het zelf. Het middenstuk van het verhaal, getiteld 'DAAR', is bevreemdend en een - nogal gezochte - manier voor de auteur om de lezer te informeren over 'de gene zijde van het bestaan': een diep bos waarin een jonge journalist een reportage wil maken over Gian die daar dan al drie jaar vertoeft in het gezelschap van twee op zijn minst eigenaardige mensen. En ook zijn zoon duikt op van tijd tot tijd. Is het een verslag van zijn coma? In zijn voorwoord vraagt de auteur de lezer om wat volgt 'zo objectief mogelijk te lezen, de gebeurtenissen te ervaren alsof ze jou overkomen zijn'. Dat geeft al te denken. Vraag is hoeveel lezers daarin slagen.

    Uitgeversinformatie

    Waar ligt de grens tussen werkelijkheid en verbeelding? Tussen realiteit en fictie? Waar ligt de grens tussen werkelijkheid en verbeelding? Tussen realiteit en fictie? In dit boek vertelt Koen PH Romeijn het verhaal van Gian Posthumus. Een verhaal dat verdacht veel lijkt op zijn eigen levensverhaal.

    Gian Posthumus is het zat. Hij is op. Klaar met ploeteren. Klaar met alles. Werk, familie, vrienden. Buiten zijn toenemende hallucinaties heeft hij niets meer. Geen enkele verplichting.
    Geen bemoeienissen. Slechts zijn bezoekjes aan de psycholoog dwingen hem de wereld buiten zijn appartement te moeten trotseren. Dat en zijn opstandige zoon Kato die hem sporadisch komt opzoeken.

    ‘Ik staar naar boven. Zoekend naar verlichting. Het wolkendek, immer grijs en dreigend, lijkt daar speciaal voor mij te hangen. Fanatiek alle naburige depressies verzamelend, om ze straks in een onmenselijke bui over me uit te storten.
    Daar reken ik stiekem al op. Alsof ik de vuilnisbelt ben waar al die ellende vanzelfsprekend thuishoort. Roerloos wacht ik af, terwijl het leven aan mij voorbijtrekt. Alles gaat door. Niets staat stil. Niemand, behalve de betekenisloze man in het bos. De man aan deze kant. Die hier niet hoort. Verdomme. Ik had het me toch anders voorgesteld...’