Dichter, proza- en toneelschrijver Judith Herzberg (1934) ontving in 2018 de Prijs der Nederlandse Letteren voor haar oeuvre. In haar nieuwe bundel 'Sneller Langzaam' spreekt ze over 'ontembaar leed dat pandemie heet,' over de lucht die 'schoner is dan voorheen en weer luchtruim mag heten' (gedicht 'Nooit aan gedacht'). Herzberg observeert en beschouwt alledaagse dingen; ook de actualiteit komt aan bod. In 'Menens' schrijft ze 'we weten nu toch wel dat een ieder van ons aan het front ligt.' Toch eindigt ze in haar laatste gedicht met 'proberen te genezen is hier en nu in vriendelijke handen' (gedicht 'Leve het verschil'). Ze is helder en scherp en schrijft vaak net alsof ze praat (gedicht 'Parlando'). Haar gedichten zijn ritmisch en spreken aan door alliteratie en klank. 'Diepte waarmee ik jou liefhebbend liefheb sleur en slijtage zal ontstijgen' (gedicht 'Lied van vosvrouw'). De bundel bevat een gedicht over schrijver/dichter Philip Larkin en een over voetballer Maradona, beide met foto. Mooie uitgave.