Adelmo Farandola woont in een hutje hoog in de bergen. Zijn enige aanspraak vindt hij beneden in het dorp waar hij zijn voorraden inkoopt. Ook is er een jachtopziener, die geregeld bij hem langskomt en een praatje aanknoopt. Adelmo is ervan overtuigd dat de jachtopziener hem in de gaten houdt. Op een dag komt er een zwerfhond bij Adelmo aanlopen. Eerst probeert hij het dier weg te jagen, maar al snel ontwikkelen ze een band. Ze voeren hele gesprekken, ook omdat een enorm pak sneeuw hen in de hut gevangenhoudt. Ternauwernood overleven ze een lawine. Als het voorjaar nadert en de sneeuw langzaam begint te smelten, ontdekt Adelmo een voet die uit de sneeuw steekt. Deze sinistere vondst dwingt Adelmo tot handelen, helemaal als hij ontdekt wie het lijk is. De zesde roman van Claudio Morandini (1960), die woont en werkt in Aosta, aan de voet van de Alpen. In dit boek vertelt hij zeer trefzeker hoe iemand die geïsoleerd leeft zijn greep op de werkelijkheid meer en meer verliest. De beklemming is voortdurend voelbaar, maar de stem van de hond zorgt voor wat luchtigheid.