Dit is een van de klassieke anti-oorlogsromans die uit de Tweede Wereldoorlog zijn voortgekomen. De Amerikaanse schrijver (1922-2007) was zelf aanwezig in Dresden in 1945 toen de geallieerden Dresden platbombardeerden. Hij overleefde de aanval doordat hij met zijn medegevangenen schuilde in de zeer diepe koelkelders van het slachthuis waar hij als krijgsgevangene te werk was gesteld. Deze ervaring heeft zo'n diepe indruk op Vonnegut gemaakt dat hij deze, ondanks vele eerdere pogingen, pas vijfentwintig jaar later in een roman kon verwerken. Veel van de avonturen van Billy Pilgrim, de hoofdpersoon, zijn dus zeer levensecht, maar ze zijn vervlochten met de bekende fantasierijke verzinsels van Vonnegut: Billy reist heen en weer in de tijd, en bezoekt ook een andere planeet. Dit alles moet gezien worden als zijn wanhopige poging om een manier te vinden om de verschrikkingen van Dresden te verwerken. Billy kan alleen maar verder leven als hij zichzelf wijs kan maken dat niemand er iets aan had kunnen doen.