In 1942 bezet Japan Singapore. Groepen vluchtelingen proberen per schip te ontkomen aan de Japanse bezetters. Eén schip, HMS Vyner Brooke, wordt vlak voor Indonesië tot zinken gebracht. Groepen drenkelingen bereiken een eiland, maar worden direct door de Japanners opgepakt. Mannen en vrouwen worden gescheiden, en de vrouwen, waaronder een groep Australische verpleegsters, worden geïnterneerd in kampen, waar ze onder zeer slechte omstandigheden moeten overleven. Muziek en zang maken alles iets dragelijker, maar velen komen om door honger en ontberingen voordat ze uiteindelijk bevrijd worden. Doordat het verhaal in de tegenwoordige tijd verteld wordt, voelt de lezer zich direct zeer betrokken bij de personen en de situatie. De nadruk ligt op de saamhorigheid en de vriendschappen die de vrouwen meemaken. De zorg voor elkaar, en de moed van vooral de verpleegsters maken diepe indruk. Met name de ontroerende laatste hoofdstukken zullen veel lezers bijzonder kunnen waarderen. Een oorlogsboek dat velen zouden moeten lezen.