Op 12-jarige leeftijd wordt Maeve gebeten door een haai in de Golf van Mexico. Hierdoor raakt ze in de ban van haaien en wordt mariene bioloog. Haar jeugdliefde Daniël is woedend als ze besluit voor onderzoek naar het buitenland te gaan. Net voor hun huwelijk pleegt hij overspel en breekt Maeve met hem. Net na haar 30ste verjaardag komt ze thuis en ontmoet de zesjarige Hazel, die net haar moeder heeft verloren. Ze blijkt de dochter van Daniël te zijn. Met haar richt ze de haaienclub op, waar ook Daniël deel van uitmaakt. Ze pakken hun relatie weer op. Maeve’s tweelingbroer geeft haar zijn roman, die blijkt te gaan over het pijnlijke verleden van haar en Daniël. Terwijl ze dit probeert te verwerken, komt het nieuws binnen dat er haaien zonder vinnen zijn gevonden. Ze doet er alles aan om de dader te vinden, niet wetende dat haar broer hier bij betrokken is. Mooi beschreven hoe verschillend mensen met het overlijden van ouders omgaan. (Verloren) liefde is de rode draad, zeebiologie op de achtergrond. Mooie roman over de liefde voor mens en dier.

Zie a.i.'s deze week voor de Nederlandse uitgave.