De plot beweegt zich tussen het eind van de negentiende eeuw en de jaren 1960-1961 en het volgt Faye Langton en haar moeder Arethusa Clayton. Wanneer Arethusa in de VS sterft, vraagt ze haar as te verspreiden in Ierland, wat een schok is voor Faye en haar broer Logan, die van het verleden van haar moeder weinig weten. Faye besluit naar Ierland te reizen om meer over haar moeder te leren. Ze gebruikt deze tijd ook om meer over zichzelf te weten te komen. Op een lichte manier worden belangrijke kwesties aangepakt, zoals armoede, racisme en de positie van vrouwen. Hoewel er tussen de verhalen van Arethusa en Faye ongeveer zestig jaar zitten, worden hun beide levens sterk bepaald door de verwachtingen van de samenleving. Faye is de ik-verteller die een oud dagboek van haar moeder leest. Er zijn echter maar een paar passages vanuit het dagboek aanwezig, en andere hoofdstukken over Arethusa hebben zij/hij perspectief. Er is veel aandacht voor emoties van de personages. Gesitueerd in het prachtige Ierse landschap is dit een makkelijk leesbaar boek over liefde, familie en vergeving.