In zijn nieuwe semi-autobiografische roman, die het tot de shortlist van de Deutscher Buchpreis schopte, vertelt de Duits-joodse schrijver (1960, Praag; vanaf 1970 in Duitsland) vanuit verschillende perspectieven de geschiedenis van een verraad in een familie. Het slachtoffer was Schmil Gregorewitsch, de Russisch-joodse grootvader van de nu in Berlijn levende verteller. Deze werd begin jaren zestig door de KGB met buitenlandse valuta gearresteerd en kort daarna opgehangen. In een heldere, introspectieve stijl houdt de auteur het verhaal door de wisselende perspectieven spannend. Naast de bewogen geschiedenis van de familie zelf (de spanningen van het leven in totalitaire regimes van Rusland en Tsjechoslowakije, versterkt door het jood zijn, de reis naar het Westen, inclusief een onmogelijke liefde) zet de perspectivering (en de verwarring) zich in het echte leven voort, doordat het boek zelf een nieuwe versie is van de familiegeschiedenis, naast eerdere publicaties van moeder en zus van de auteur (de auteur noemt de versie van de zus op het eind van de roman).