Onderhoudende laconiek-ironische roman van de Duitse schrijver (1952) over een ongelijke vriendschap, spelend in het West-Berlijn van de jaren '80. Andreas heeft al sinds hun schooltijd een obsessieve verhouding tot Erik. Hij bewondert hem om zijn schoonheid, relaxte houding in alle situaties en succes bij de vrouwen, maar is jaloers en voelt zich minderwaardig. Hij probeert steeds te anticiperen op Eriks plannen, in de ijdele hoop ooit zo als hem te worden, maar die blijft vriendelijk maar afstandelijk. Andreas wisselt als francofiel van architectuur naar romanistiek en wordt docentcoach Frans. Als ze elkaar na een aantal jaren weer tegenkomen blijkt Erik timmerman, wat later een opstapje naar het beroep filmarchitect blijkt. Andreas is net gescheiden en op zoek naar een woning. Erik biedt hem voor drie maanden zijn grote appartement aan omdat hij in de VS aan het werk is. Stiekem gaat hij op zoek naar de 'echte' Erik en als hij daar telefoon krijgt van filmster Helene Grossman die hij zijn hele leven al bewondert, wil hij nu eindelijk eens eerste in de rij staan. Maar dat pakt anders uit.