Suriname, 1853: alleen, met Nederland ver achter haar, maakt Elise kennis met Suriname. Haar vader overleed recentelijk en hoewel ze nooit te klagen hadden en er geld in overvloed was, is er na zijn sterven niet veel meer over. Haar moeder is vastbesloten het huis dat Elise zou erven, te verkopen en stuurt Elise naar Suriname om daar te trouwen met een inheemse planter. Eenmaal aan de andere kant van de oceaan komt Elise in een wereld terecht waar rangen en standen de samenleving verdeelt en ondervindt ze geheel andere gebruiken en tradities. De auteur neemt de lezer mee naar het Suriname van de negentiende eeuw. Voordat de roman tot stand kwam deed ze gedegen onderzoek naar het beruchte slavernijverleden dat Suriname voorgoed getekend heeft. Hoewel het altijd aanwezige Twente dit keer naar de achtergrond is verdwenen, is deze roman toch een echte Van Archem - rijk aan historische details, boeiende vertelstijl en levensechte personages. Het is te hopen dat dit uitstapje haar goed bevallen is, want dit zou ze zeker vaker mogen doen.