De Zuid-Afrikaanse Nobelprijswinnaar en literatuurwetenschapper Coetzee (1940) bundelt in deze uitgave drie romans (eerder afzonderlijk in vertaling verschenen) die tot de autobiografische fictie kunnen worden gerekend. In 'Jongensjaren' beschrijft hij onder meer de ontluikende seksualiteit, de bewustwording van de apartheid en de ontdekking van de literatuur. In 'Portret van een jongeman' is de ik een intellectueel met literaire ambities die in £Londen gaat wonen, maar wiens ontwikkeling een tragisch karakter dreigt te krijgen. 'Zomertijd' gaat over een jonge Engelse biograaf die na de dood van Coetzee de mensen interviewt die hem gekend hebben. Bindend element in alle boeken is de reflectie en zelfreflectie van de kunstenaar, de verhouding van Coetzee tot de wereld (en vooral Zuid-Afrika) en de ontoereikendheid van het vermogen de juiste keuzes te maken. Coetzee is bitter en geestig, reflexief en beeldend. Voor het begrip van de auteur en zijn belangrijke oeuvre zijn deze boeken intrigerende sleutelwerken. De goed vertaalde romans zijn voor deze bundeling deels door de auteur herzien. Kleine druk.