Semi-autobiografisch debuut van de Engelse schrijfster en redacteur van een literair online-tijdschrift (1992, Sunderland), die wordt gezien als een veelbelovende nieuwe stem uit de noordelijke arbeidersklasse. Lucy, een jonge vrouw, is naar een huisje in Ierland gevlucht dat ze van haar grootvader heeft geërfd. Naast dat heden vol rust en wilde natuur vermengt ze in haar vertelling de herinneringen aan haar jeugd en familie in een arbeidersgezin in Sunderland (met een alcoholistische en depressieve vader) met haar vervreemdende belevenissen als studente in Londen (veel bijbaantjes en feesten) die als arbeiderskind het gevoel had overal buiten te staan. Daartussen staan prachtige impressionistische stukken over de gecompliceerde band met haar moeder. Het is een in korte hoofdstukken opgedeelde roman waarin zintuiglijkheid en het gevoelsleven voorop staan (en de vaart er nogal uit halen), die door zijn vaak treffende oneliners en thematiek - voorop het vinden van een bij jou passende plek in de wereld, met respect voor je (voor)ouders – veel lezers zal aanspreken. Winnaar The Portico Prize 2020.