De anonieme verteller van dit verhaal is een schrijver die al wel wat boeken gepubliceerd heeft, maar niet meer tot schrijven komt. Als hij een aanbieding van een regisseur krijgt voor een verfilming van zijn laatste boek, blijkt dat nergens meer te krijgen, zelf heeft hij het ook niet meer. Alle capriolen die hij uithaalt om het op te sporen lopen op niets uit, de verfilming komt er niet van. Zijn achttienjarige zoon is op wereldreis, laat af en toe laat wat horen waardoor de vader zich steeds ernstig zorgen maakt. Hij is een zorgelijk type, evenals zijn ex, de moeder, met wie de schrijver alleen maar komisch aandoende ruzie-gesprekken heeft per telefoon. Eigenlijk wil de schrijver het liefst dat zowel moeder als zoon weer bij hem terugkomen en dit gegeven is aldoor op de achtergrond aanwezig in dit zeer humoristisch verhaal dat tegelijk tragisch genoemd kan worden. Er zijn tal van hilarische, kolderieke scånes en dialogen die met vaart worden beschreven. Het is een mooie combinatie waarbij een serieus onderwerp op zeer lichte toon behandeld wordt. Onderhoudend en vermakelijk.