Een niet eerder gepubliceerde roman uit de jaren dertig, gebaseerd op de eigen ervaringen van de auteur.

Een stad in Westfalen, midden jaren dertig: in Duitsland worden Joden steeds verder in het nauw gedreven. Sommigen, met een zeker aanzien, zijn nog in staat hun baan te behouden. Onder hen is de Joodse cellist Erich Krakau, een vermaard lid van het symfonieorkest van de stad. Het tij keert als de tweeëntwintigjarige bakkersjongen Fritz Eberle, lid van de SA, zijn plaats in het orkest wil innemen. Gedreven door haat doet hij er alles aan Krakau ten val te brengen. Erich Krakau wordt het slachtoffer van een meedogenloze intrige waarbij al snel een hele stad betrokken raakt. Soepel en intelligent geschreven. Geschikt voor een literaire lezersgroep.

Karl Alfred Loeser (1909-1999) groeide op in Berlijn. In 1934 vluchtte hij naar Amsterdam, waar zijn oudere broer zich reeds gevestigd had. In Amsterdam leerde Karl zijn vrouw Helene leerde kennen.

De roman is voorzien van een nawoord door Peter Graf, die ‘Requiem' ontdekte, net zoals eerder ‘Bloedbroeders' van Ernst Haffner.