In 1987 ontvlucht de achtjarige Niloo Hamidi samen met haar moeder en broertje Iran. Haar vader, tandarts in Isfahan, blijft achter en in de 22 jaar daarna ziet ze hem maar vier keer, in Oklahoma, Londen, Madrid en Istanbul. Niloo groeit op in Amerika, studeert aan Yale, trouwt met een Fransman en verhuist naar Amsterdam, waar een groot deel van boek zich afspeelt. Ze komt daar, vanuit haar gevoel van ontheemding, in contact met een groep Iraanse illegalen. Voor het Nederlandse vluchtelingenbeleid heeft ze geen goed woord over, en iedereen is bang voor Wilders. Met haar vader gaat het steeds slechter, hij is verslaafd aan opium en zijn derde huwelijk loopt op de klippen. Het boek geeft een goed beeld van het vluchtelingenbestaan, en ook van het dagelijks leven in Iran. Niloo is een wat afstandelijke hoofdpersoon, wat het meeleven met haar problemen enigszins bemoeilijkt. Veel kleurrijker en warmer worden haar moeder en vader getekend. Zij vormen uiteindelijk haar toevluchtsoord uit de titel. Dit sterk autobiografische boek is na 'A teaspoon of earth and sea' de tweede roman van de in Teheran geboren auteur, winnaar van onder meer de O. Henry Prize 2015. Pocketuitgave, kleine maar duidelijke letter, ruime interlinie, ruime marge. Actueel en dichtbij voor lezers in Nederland.