Haalde Nabokov voor zijn beroemde roman Lolita (1955) veel inspiratie uit de ontvoeringszaak van de 11-jarige Sally Horner in 1948? Dat is wat de auteur wil aantonen. De 11-jarige Sally Horner werd gekidnapt door de zich als FBI-agent voordoende Frank La Salle. Hij zag haar wat stelen in een winkel en maakte haar wijs dat ze naar een opvoedingsgesticht zou moeten als ze niet deed wat hij zei. Er volgde een zwerftocht door Amerika waarbij Frank zich voordeed als Sally's vader en haar seksueel misbruikte (net als Nabokov's Humbert Humbert met Lolita). Pas in 1950 had Sally de moed om een buurvrouw in vertrouwen te nemen waarop Frank gearresteerd werd. De auteur deed uitputtend onderzoek naar deze zaak en heeft daar een spannende, ontroerende true crime story over geschreven. Haar literaire onderzoek naar het ontstaan van Nabokov's Lolita en de links daarin naar de Sally Horner-zaak is minder geslaagd. Er klinkt een hierbij niet passende morele verontwaardiging in door. De vergelijking van true crime met literaire fictie is als die van appels met peren. Dat wringt, zeker in dit boek.