Met Raaklicht maakt Hilde De Cock haar debuut als dichter. In vijf cycli wijst de dichter ons op de onlosmakelijke verbanden tussen leven, dood en poëzie. Dit met een bedrieglijk eenvoudige taal en als een soort curator van het leven. In die verbanden en taal vindt de dichter ook zichzelf, nu eens dromerig, dan weer onverbloemd realistisch zoals de werkelijkheid is. In deze gedichten huist een hunkering naar schoonheid, echtheid en troost. Dit met het kwetsbare van de mens in lichaam en ziel, en in zijn ontmoeting met de wereld rondom. Deze bundel prikkelt de lezer, die in deze poëzie de ruimte en de behoefte worden aangereikt, om zijn eigen invulling en verbeelding aan het werk te zetten. Raaklicht bevat de miniaturen, die een soort ode zijn aan het bestaan zelf.